Przejdź do głównej zawartości

Rodzinna linia wspomnień - Propozycja warsztatów dla rodziców i dzieci

Propozycja warsztatów dla rodziców i dzieci rekomendowana przez

INSTYTUT EDUKACJI POZYTYWNEJ
www.instytutep.pl

Warsztat „Rodzinna linia wspomnień”
Czas warsztatu: 60 minut
Cele warsztatu:

  • uświadomienie znaczenia rodziny w życiu człowieka; 
  • rozwijanie zmysłu artystycznego u uczestników; 
  • rozwijanie wyobraźni; 
  • budowanie więzi rodzinnych poprzez pracę kreatywną.

Potrzebne materiały: - kartki z bloku technicznego A3 (najlepiej w kolorze czarnym); - farby plakatowe (szczególnie: biała, czerwona, niebieska);
Uczestnicy, wspólnie stworzą niezwykłe abstrakcyjne dzieła, które będą przedstawiały ich niezwykłe życie i to, co jest dla nich w życiu ważne.
Sposób stworzenia abstrakcyjnej linii wspomnień:
1) Namaluj białą linię biegnącą przez całą kartkę (jeśli brystol ma biały kolor, może być błękitna linia) – to jest linia twojego życia od jego początku do chwili obecnej. Zaznacz, gdzie jest początek, a gdzie koniec;
2) Zaznacz na linii poprzeczną kreską najważniejsze wydarzenia z Twojego życia, wspomnienia, które są dla Ciebie najważniejsze;
3) Nad każdym wspomnieniem zrób kropki (kolorem czerwonym), które reprezentują osoby, które brały udział w tym wydarzeniu. Zrób tyle kropek, ile było osób;
4) Zaznacz niebieską farbą wydarzenia, które były dla Ciebie szczególnie trudne;
5) Zaznacz żółtą farbą wydarzenia, do których chętnie wracasz myślami;
6) Dodaj inne elementy do linii, które są dla Ciebie ważne.

Kiedy zadanie robione jest w grupach rodzinnych, stanowi podstawę do dalszej rozmowy o wspomnieniach i ich znaczeniu w obecnym życiu. Dla rodziców może stanowić istotną informację o tym, co jest ważne dla ich dziecka (a o czym często nie mówi).

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

O akceptacji

Kiedy jakiś człowiek przeżywa wobec innego człowieka prawdziwą, nie fałszowaną akceptację i pozwoli mu ją odczuć, ma możność stać się dla niego ogromną pomocą Jego akceptacja drugiego takim, jakim jest, stanowi ważny czynnik w pielęgnowaniu stosunków, które pozwalają drugiemu człowiekowi rosnąć, rozwijać się, przeprowadzać konstruktywne zmiany, uczyć się rozwiązywać swoje problemy, dochodzić do zdrowia psychicznego, stawać się bardziej twórczym i urzeczywistniać wszystkie swoje możliwości. Jest to jeden z owych prostych, ale cudownie pięknych paradoksów życia: kiedy człowiek czuje, że ten drugi akceptuje go rzeczywiście takim, jaki jest, staje się niezależny i od tej chwili może zastanawiać się nad tym, jak chciałby się zmienić, jak mógłby stać się inny i zrealizować więcej z tego, do czego jest zdolny. Akceptacja jest jak żyzna ziemia, która pozwala drobnemu nasionku rozwinąć się w mały kwiatek, który tkwił w nim w zarodku. Ziemia tylko umożliwia, aby nasionko stało się kwiatem. Uwaln...